Προσδοκώ ανάσταση ζώντων

Της Ηλέκτρας

Σύνθημα στην Στουρνάρη:

Alexis Vive. Labros Vive.

I MORTI SIETE VOI

Ζωντανός:επίθ α / θ / ουδ ζωντανός, ζωντανή,ζωντανό

1 που ζει

Πχ: ζωντανός οργανισμός

2 που έχει πολλή ενέργεια

Πχ: ζωντανός άνθρωπος

3 φωτεινός, έντονος

Πχ: ζωντανό χρώμα

Η περίπτωση μας αφορά στο παράδειγμα 2. Είναι το κλισέ «αυτός έχει ξεχάσει να ζει».

Ξεχάσαμε τη χαρά του να προσφέρεις. Όχι απαραίτητα πασχαλινά δώρα, αλλά αγκαλιές, χαμόγελο, όραμα. Μπορεί να ακούγεται ρομαντικό, αλλά χωρίς αυτά, ο κόσμος δεν αλλάζει.

Έχουμε ξεχάσει την ευγένεια. Δεν λέω, οι Πακιστανοί στα φανάρια είναι κάποιες φορές ενοχλητικοί, αλλά η εικόνα του να βρίζει ένας νεόπλουτος από το Cayenne του στον άμοιρο που θέλει να του καθαρίσει τα τζάμια, είναι αήθης, πιο απλά άκαρδη.

Έχουμε ξεχάσει να παρατηρούμε τους γύρω μας. Μια γυναίκα ψάχνει στον κάδο των σκουπιδιών για να βρει κάτι να φάει. Μετά από ώρα, εντοπίζει κάτι άδεια γυάλινα μπουκάλια από γάλα και τα βάζει ένα-ένα στο στόμα της περιμένοντας να στάξει μια σταγόνα. Κανείς από τους περαστικούς δεν της δίνει σημασία.

Χάνουμε τον εαυτό μας και το πιο δυσάρεστο είναι πως το έχουμε συνηθίσει.

Έγινε η απώλεια συνήθεια μας- κάποιοι όμως ακόμα προσδοκούν να αναστηθούν.

ΥΓ: Και λέει ο ποιητής προφητικά:

...Οι νέοι έξαλλοι θ' ακολουθούν

με στίχους χωρίς ύμνους

ούτε υποταγή στην τρομερή εξουσία

Πάλι σας δίνω όραμα.

(Μ. Κατσαρού, "Όταν")

http://www.topontiki.gr/article/15963