της Ηλέκτρας Αλευρίτη
Με αφορμή την εικόνα των χιλιάδων μουσουλμάνων που προσεύχονταν στο ΟΑΚΑ και στο ΣΕΦ για τον εορτασμό του Ραμαζανίου, το ζήτημα της ανέγερσης τζαμιού στην Αθήνα είναι πιο επίκαιρο από ποτέ.
Ας θυμηθούμε λοιπόν, πως χιλιάδες μουσουλμάνοι της Αθήνας αναγκάζονται να προσεύχονται σε αυτοσχέδιους χώρους λατρείας, όπως γκαράζ, υπόγεια και διαμερίσματα και αυτό γιατί το νομοσχέδιο που προβλέπει την ανέγερση τεμένους βρίσκεται κολλημένο στα γρανάζια της γραφειοκρατίας. Στην Ελλάδα ενεργά τζαμιά υπάρχουν μόνο στα Δωδεκάνησα και στη Θράκη, καθώς η Αθήνα είναι η μοναδική ευρωπαϊκή πρωτεύουσα που δεν έχει μεριμνήσει για την κατασκευή τζαμιού αλλά και ούτε μουσουλμανικού νεκροταφείου. Στην Αθήνα μόνο, διαβιούν τουλάχιστον 700.000 μουσουλμάνοι διαφόρων υπηκοοτήτων, άνθρωποι που βιώνουν καθημερινά το αίσθημα της απόρριψης, καθώς δεν υπάρχει η δυνατότητα να προσεύχονται, να παντρεύονται και να κηδεύονται αξιοπρεπώς.
Σημαντικό είναι να αναφέρουμε πως σε όλες τις χώρες της Ευρώπης λειτουργούν κανονικά χώροι λατρείας. Για παράδειγμα ενδεικτικά, στη Γαλλία υπάρχουν 2000 χώροι προσευχής και 12 τζαμιά, ενώ τα κοιμητήρια υποχρεώνονται να διαθέτουν χώρους για την ταφή των μουσουλμάνων. Στη Σουηδία λειτουργούν 5 τζαμιά, 150 χώροι προσευχής και 10 μουσουλμανικά νεκροταφεία, ενώ στην Αγγλία υπάρχει το μεγαλύτερο μουσουλμανικό νεκροταφείο της Ευρώπης και πολλά τζαμιά.
Λόγω αυτής της έλλειψης τζαμιού στην Αθήνα, έχουν δημιουργηθεί γύρω στους 100 άτυπους χώρους προσευχής στο λεκανοπέδιο, οι οποίοι στεγάζονται στην πλειοψηφία τους σε υπόγεια πολυκατοικιών, αποθήκες και γκαράζ. Όλα αυτά είναι πρωτοφανή για ένα ευρωπαϊκό κράτος. Τον προηγούμενο χρόνο μάλιστα, η Νομαρχία Αθηνών επέβαλλε πρόστιμα 60.000 ευρώ και 30.000 ευρώ στον ιδιοκτήτη υπόγειου πολυκατοικίας στη Νέα Ιωνία που χρησιμοποιείτο σαν άτυπο τζαμί, επειδή δεν υπήρχε σχετική ειδική άδεια για «ευκτήριο οίκο». Η απόφαση αυτή είχε πυροδοτήσει μια από τις μαζικότερες κινητοποιήσεις μουσουλμάνων στην Αθήνα.
Η νομική διάσταση του θέματος
Το άρθρο 13 του Συντάγματος με την παράγραφο 2 θεσπίζει ο κάθε άνθρωπος είναι ελεύθερος ως προς την άσκηση λατρείας της κάθε γνωστής θρησκείας, που έχει φανερές δοξασίες, δημόσια διδασκαλία και φανερή λατρεία. Επιπλέον, σύμφωνα με την παρ 3 του άρθρου 13 είναι ανεπίτρεπτη κάθε περιοριστική κίνηση που δεν αφήνει το άτομο ελεύθερο όχι μόνο να επιλέξει τη θρησκεία της επιλογής του αλλά και να διαδραματίζει ενεργό ρόλο για την επιτυχία των σκοπών της αντίστοιχης εκκλησίας.
Ένα ακόμη άρθρο που κατοχυρώνει τα δικαιώματα όλων των ανθρώπων ως προς την ελευθερία και την άσκηση λατρείας είναι το άρθρο 9 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, το οποίο κατοχυρώνει δύο δικαιώματα: το γενικό δικαίωμα στη θρησκευτική ελευθερία και το δικαίωμα εκδηλώσεως των θρησκευτικών πεποιθήσεων. Το γενικό δικαίωμα στη θρησκευτική ελευθερία είναι το δικαίωμα να έχεις και να αλλάζεις θρησκευτικές πεποιθήσεις. Σύμφωνα δε με την Επιτροπή, το δικαίωμα αυτό δεν επιδέχεται περιορισμούς.
Ισλαμοφοβία;Ποινικοποίηση του ισλαμικού πολιτισμού; Μπορεί και τίποτα από τα δύο...Όπως και να έχει το ζήτημα, εύκολα μπορεί κανείς να καταλήξει στο συμπέρασμα, πως η ανέγερση τζαμιού στην Αθήνα αποτελεί απαραβίαστο δικαίωμα για τους μουσουλμάνους, ενώ συνιστά μια αξιοπρεπή στάση των χριστιανών απέναντι στους αλλόθρησκους. Μην ξεχνάμε άλλωστε πως Ορθόδοξες Εκκλησίες και όλα τα Ορθόδοξα πρεσβυγενή Πατριαρχεία βρίσκονται και δρουν σε περιοχές κυρίως μουσουλμανικές…
http://www.topontiki.gr/article/21111
