Σ-ΑΡΚΑΣ-ΤΙΚΟΣ

Είναι πια δύσκολο να έχει κανείς καλό, ποιοτικό χιούμορ. Ακόμα πιο δύσκολο να μπορεί να το «περάσει» στον ακροατή/ αναγνώστη. Το να επινοείς όμως ολόκληρο story και να το σκιτσογραφείς αναλόγως για να προβληματίσεις-ψυχαγωγήσεις-πείσεις το κοινό με ένα χιουμοριστικό και ευχάριστο τρόπο, ε τότε αυτό είναι Ταλέντο. Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε πως ένας ταλαντούχος σκιτσογράφος έχει ανάλογη επιρροή στον πολίτη με αυτήν του καλού δημοσιογράφου και του διαχρονικού συγγραφέα.
Ο Άρκάς, 20 χρόνια μετά το ξεκίνημα του, μας έχει χαρίσει έντονες στιγμές γέλιου, με τον «Ισοβίτη», τις «Χαμηλές Πτήσεις» και πολλές άλλες σειρές του. Στο Έψιλον της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας, συνεχίζει να μας θυμίζει παλιές καλές στιγμές με τους «Συνομήλικους». Παλιές καλές στιγμές όπως τα γνωστά «Προσπαθώ να βγω από το ψυχολογικό μου αδιέξοδο αλλά δεν μπορώ να θυμηθώ από που μπήκα», «Μην πτοείσθε…Οι υπολογιστές είναι καλύτεροι από τις γυναίκες, αλλιώς θα βάζαμε γυναίκες πάνω στο γραφείο μας.» και άλλες έξυπνες ατάκες.
Ώρες ώρες –και αυτό δεν ισχύει μόνο για τους καλούς σκιτσογράφους αλλά και για τον πλακατζή κολλητό μας- αναρωτιέσαι πως γίνεται ένας άνθρωπος, όσο αστείος και έξυπνος και να είναι, να πετάει τη μια ατάκα μετά την άλλη. Να βγαίνουν από το στόμα του συνειρμικά απίστευτα πετυχημένες παρομοιώσεις, σαρκαστικοί χαρακτηρισμοί, έξυπνος λόγος και αξιοπρόσεχτη σοφία. Διερωτάσαι από πού του έρχονται; Μήπως τα έχει προετοιμάσει; Και καταλήγεις πως ο Νους είναι σπάνιο εργαλείο και πως οι «πτωχοί τω πνεύματι» δεν είναι και τόσο «μακάριοι» τελικά. Καταλήγεις διαπιστώνοντας πως πράγματι μπορεί να υπάρξει αστείρευτο χιούμορ. Κάπως έτσι είναι και ο Άρκάς.