ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΙΔΙΑ

Η προσφυγή των Ελλήνων στις κάλπες στις 7 Ιουνίου υπολογίζεται στο ποσοστό του 66%, ένα από τα μεγαλύτερα της Ευρώπης, καθώς η αποχή στις ευρωεκλογές είναι πια ένα σύνηθες φαινόμενο. Το χθεσινό debate για την Ευρώπη έδειξε πως αυτή η αποχή των Ευρωπαίων αλλά και το υπόλοιπο 34% των Ελλήνων είναι μεν δικαιολογημένη αλλά μπορεί να μειωθεί, καθώς όποιος παρακολούθησε τη διαμάχη, θα μπορούσε να κατασταλάξει κάπου .
Με δεδομένη την αδιαφορία των ψηφοφόρων για τα ευρωπαϊκά θέματα, το πολιτικό debate της 28ης Μαΐου είχε τη δυναμική να προβληματίσει και να καθοδηγήσει το κοινό στη λήψη μιας απόφασης. Στο debate των βουλευτικών εκλογών το 2007, «νικητής» -με τον όρο αυτό εννοούμε τον εκπρόσωπο κόμματος που υπήρξε η έκπληξη της βραδιάς- αναδείχθηκε μάλλον ο κύριος Αλαβάνος και ο ΣΥΡΙΖΑ. Στο χθεσινό, μάλλον κανένας.
Ο κύριος Καρατζαφέρης, στοχεύοντας σε ένα συγκεκριμένο κοινό, αναφέρθηκε κυρίως στον «τουρκικό κίνδυνο», ενώ θα μπορούσε, ως πανέξυπνος ρήτορας που είναι, να έχει πολύ καλύτερη επίδοση. Δεν ήταν η μέρα του.
Ο κύριος Αλαβάνος, ταπεινός αλλά και με μια παράλληλη δυναμικότητα, πρόβαλλε με αξιόπιστα επιχειρήματα τον αριστερό ευρωπαϊσμό και μίλησε περί οικολογικών πεπραγμένων του ΣΥΡΙΖΑ, αν και θα μπορούσε να μην θέσει τις «άβολες» και αναπάντητες ερωτήσεις προς τον πρωθυπουργό. ( Ήταν λίγο άκομψο και ο αριστερός ευρωπαϊστής ξέρει από tact!)
Η κυρία Παπαρήγα ήταν κάπως μουδιασμένη, και ακολούθησε τη μέθοδο της άμυνας περί συνεργασίας ΚΚΕ –Γερμανού και τις κατηγορίες Πάγκαλου, καθώς υποστήριξε πως το κόμμα δεν είναι μια επιχείρηση. Όσον αφορά στις θέσεις της, οι ίδιες. Κάτω το κεφάλαιο. Και τα γνωστά…
Ο Γιώργος Παπανδρέου, σαφώς καλύτερος από παλιά μάλλον λόγω αισιοδοξίας από τις προβλέψεις των δημοσκοπήσεων, προσπάθησε να πείσει πως είναι η Αλλαγή που όλοι οι Έλληνες περιμένουν. Μόνο προσπάθησε όμως.
Τέλος, ο πρωθυπουργός παρέμεινε σταθερός σε απόψεις και πιθανές λύσεις, διαθέτοντας κάποια σιγουριά σε αυτά που έλεγε. Αρκετά προκλητικός βέβαια, όταν ισχυρίστηκε πως «ουδείς χρηματίστηκε». Αν συνέχιζε τη φράση του λέγοντας «ας πέσει φωτιά να μας κάψει», το στούντιο θα γινόταν σίγουρα παρανάλωμα του πυρός.
Οι δημοσιογράφοι ήταν απλοί και με καλές ερωτήσεις- αν εξαιρέσεις αυτές του Αντώνη Σρόιτερ που ήταν κάτι παραπάνω από πετυχημένες. Η κυρία Χούκλη πάντα τυπική και ευχάριστη, αν και ο κύριος Λιάτσος την εκνεύρισε πολλές φορές, αψηφώντας τον διαθέσιμο χρόνο και συνεχίζοντας την ερώτηση του.
Ο απόηχος του debate δεν ήταν δα και τόσο έντονος, καθώς πάνω- κάτω «το έργο το έχουμε ξαναδεί». Ας ξεχωρίσουμε τα απολύτως δικαιολογημένα παράπονα, που θέλουν στη διαδικασία οι εκπρόσωποι των κομμάτων να κάνουν και διάλογο. Φυσικά, αν γινόταν αυτό, θα είχαμε θύματα. Πράσινα, μπλε, άκρο-μπλε, κόκκινα και ροζ….